آزادنگار miss.dousti به نقل از ندای انقلاب : مکتب‌سازی و تقلید از الگویی پرورده شده، همیشه در رسانه‌ها رایج بوده است. تقلید از رفتار، لباس، مدل آرایش و حتی لهجه بازیگران و گزارشگران، یکی از غیرقابل انکارترین اثرات رسانه‌هاست. در این بین، تقلید از یک فرد یا آیین و مسلک، حرف تازه‌ای نیست؛ اما نوع دیگری از ترویج مکاتب انحرافی در رسانه‌ها این است که به جای ساختن برنامه‌ای مستند برای جذب مخاطب به فلان دین یا مذهب، فکری را پرورده و با مخاطب‌شناسی و نیازشناسی او، آیینی را به خورد مخاطب می‌دهد. این بار مخاطب، دین هندو یا بودا یا یهود یا مسیحیت یا... را نمی‌شناسد؛ بلکه به آن معتقد می‌شود! وقتی زنجیرهای نامرئی رسانه و سینما، فکر را اسیر می‌کند، مجالی برای اندیشیدن نمی‌گذارد تا فرد به انتخاب صحیح برسد. این تأثیرگذاری مستقیم، بر دیدگاه و جهان بینی مخاطب، اثری عمیق‌تر برجای می‌گذارد؛ اثری که دیگر، آنی و زودگذر نیست. رسانه با منطق پرمغلطة خود، چنان فکرش را به نمایش می‌گذارد و آنچنان ساحری می‌کند که مخاطب، او را نه فقط رسانه‌ای محرم، بلکه پیام آوری صدیق می‌داند که باید بر آیین او شهادتین را جاری کند و متدین به پیام‌های وحی‌انگارانه او باشد. مکتب کابالیسم یکی از مکاتب انحرافی یهود است که توسط هالیوود و رسانه‌های دنیا به آن پرداخته می‌شود.